زمین کردن نقطه صفر دیزل ژنراتورها بوسیله مقاومت
یکی از نکات مهم شیوه ی ارتینگ دیزل ژنراتور ها است که بوسیله مقاومت آن را به چاه ارت متصل می‌کنند. در این راستا دو تئوری وجود دارد که یکی از آنها بر زمین کردن با مقاومت کم دلالت دارد و دیگری بر زمین کردن با مقاومت بالا. غالباً برای زمین کردن نقطه صفر ژنراتورها از مقاومت‌های بالا استفاده می‌کنند که به آنها HRG یا همان High Resistance Ground می‌گویند.
برای ساخت یک HRG دو روش وجود دارد:
- ساخت مقاومت با مقدار اهمی بالا و جریان پایین
- ترکیب یک ترانس کاهنده که در ثانویه آن یک مقاومت با اهم پایین و جریان بالا نصب شده است که به اختصار NGT یا NGC نامیده می‌شود.
این روش عموماً از نظر فنی و اقتصادی روش بهتری است و نسبت به یک NGR با اهم بالا، ابعاد کمتری را در سایت اشغال می‌کند و البته از دیدگاه نقطه صفر ژنراتور نیز هیچ تفاوتی ایجاد نمی‌شود چرا که مقدار اهمی انتقالی با فرمول پیروی می‌کند و با محاسبه دقیق ترانس و مقاومت همان مقدار اهمی مورد نظر برای سیستم ایجاد خواهد شد.
از ویکی‌پدیا
اتصال به زمین
در وسایل الکتریکی نیاز است که پتانسیل بعضی قسمت‌های دستگاه با زمین یکی شود، برای این منظور از اتصال به زمین استفاده می‌شود. اساس زمین کردن بر این است که جرم بزرگ زمین به عنوان پتانسیل صفر-به خصوص در مهندسی برق- در نظر گرفته می‌شود و تمام قسمت‌هایی که به زمین وصل شده‌اند هم پتانسیل زمین شوند، به عبارت دیگر پتانسیل صفر زمین را بگیرند. نوع کیفیت ارتباط دهنده زمین با تأسیسات الکتریکی دارای اهمیت فوق‌العاده زیادی است.
