ژنراتورهای آسنکرون
یک موتور القایی (ژنراتور آسنکرون) با اتصال سه فاز متعادل به استاتور آن و ایجاد یک میدان مغناطیسی دوار در فضای بین روتور و استاتور راه اندازی میگردد و سرعت آن به آرامی بالا میرود. از آنجا که با نزدیک شدن سرعت به سرعت سنکرون (سرعت میدان مغناطیسی استاتور) ولتاژ القاء شده در موتور به صفر میرسد و در واقع میتوان گفت ولتاژ القایی در روتور به کمیت لغزش در ماشین بستگی دارد.
پس یک موتور القایی (آسنکرون) هیچ گاه به سرعت سنکرون نمی رسد. هنگامی که روتور به سرعت سنکرون میرسد همان سرعت میدان مغناطیسی ناشی از ولتاژ تغذیه میچرخد و ولتاژ ثانویه القاء نمیشود. زیرا فلوی مغناطیسی هیچ یک از هادیهای ثانویه را قطع نمیکند و هیچ جریانی از سیم پیچهای روتور نمیگذرد و فقط جریان تحریک در سیم پیچهای استاتور جریان مییابد در صورتی که روتور به واسطه یک نیروی خارجی در سرعتی بالاتر از سرعت سنکرون خود به گردش درآید جهت ولتاژ القایی ثانویه خلاف موقعی خواهد بود که به عنوان موتور القایی (آسنکرون) چرخش میکرد زیرا سرعت چرخشهای روتور فراتر از سرعت چرخش میدان مغناطیسی میشود و گشتاوری که چرخش روتور را کند میکند.
بین جریان ثانویه ناشی از این ولتاژ القایی و میدان مغناطیسی [1] ایجاد شده واحد مثل یک ژنراتور کار میکند یعنی توان مکانیکی خارجی اعمال شده به توان الکتریکی تبدیل میگردد که در سیم پیچهای اولیه تولید میگردد.
شکل ۱-۲: نمودار گشتاور-لغزش و نمودار جریان-لغزش
[1]
از ویکی پدیا
میدان مغناطیسی
در الکترومغناطیس کلاسیک، میدان مغناطیسی، میدان بهدست آمده از بار الکتریکی در حال حرکت میباشد. به سخن سادهتر، میدان مغناطیسی، حاصل تأثیر دو میدان الکتریکی (برای نمونه دو بار مثبت و منفی) بر روی هم است که به درست شدن یک میدان مغناطیسی میانجامد.
میدان مغناطیسی از تک بارها، سیمهای حامل جریان، جهتگیری دوقطبیهای مغناطیسی (آهنرباهای دایمی)، جریان سیال رسانا (میدان مغناطیسی زمین) ایجاد میشوند.
در الکترودینامیکِ نسبیتی، تفاوتی میان میدان الکتریکی و میدان مغناطیسی وجود ندارد و میدان الکترومغناطیسی، اثر بار الکتریکی در اطراف آن تعریف میشود. چون حرکت، کاملاً نسبی در نظر گرفته میشود و نمیتوان بین بار ثابت و بار متحرک تفاوتی قایل شد (متحرک بودن یا ثابت بودن برای بینندههای گوناگون تفاوت میکند). نیروی حاصل از این میدان را نیروی لورنتس میخوانند.