طراحی و ساختمان درونی ژنراتور ها
ژنراتور ها یا مولدهای متناوب جزء خانواده ماشین‌های سنکرون متداولی هستند که انرژی مکانیکی را به انرژی الکتریکی تبدیل می‌کنند. در یک ژنراتور، جریان DC به سیم پیچی روتور اعمال می‌گردد که این امر موجب تولید میدان مغناطیسی در روتور می‌گردد، سپس شفت روتور ژنراتور توسط محرک اولیه یا همان استارتر [1]، چرخانده می‌شود و باعث به وجود آمدن یک میدان دوار در ماشین سنکرون می‌گردد.
این میدان مغناطیسی دوار باعث القاء یک سیستم ولتاژ ۳ فاز در سیم پیچ‌های استاتور ژنراتور می‌گردد. روتور موجود در یک ژنراتور در اصل یک عنصر الکترو مغناطیسی بزرگ است و قطب‌های مغناطیسی روی رتور می‌تواند پیش آمده یا غیر پیش آمده باشد کلمه پیش آمدگی به معنای بیرون زده است و قطب بیرون زده یک قطب مغناطیسی است که از سطح روتور بیرون زده است و از سوی دیگر یک قطب صاف قطب مغناطیسی هم تراز با سطح رتور می‌باشد (مانند شکل زیر) قطب صاف معمولاً برای روتورهای دو قطبی و چهار قطبی و برای کار در سرعت‌های بالا مورد استفاده قرار می‌گیرد و قطب پیش آمده معمولاً برای روتورهای چهار قطبی و بیشتر و در سرعت‌های پایین به کار می‌روند. چون روتور در معرض میدان‌های مغناطیسی متغیر قرار دارد آنرا از ورقه‌های نازک می‌سازند تا تلفات فوکو کاهش یابد.
استاتورها در حالت معمول از ترکیب سه بخش سیم پیچی شده که نسبت به هم با زاویه ۱۲۰ درجه مکانیکی قرار گرفته‌اند تشکیل شده است، که هر کدام در داخل شیارهای مخصوص استاتور قرار گرفته‌اند. ولتاژ القاء شده توسط ترمینال‌های مخصوص خروجی به مصرف کننده انتقال می‌یابد و اتصال سیم پیچ‌های استاتور به صورت ستاره بوده که این امر موجب ایجاد سیم خنثی در ژنراتور می‌گردد.
[1]
از ویکی پدیا
استارت
استارتر (به انگلیسی: Starter) یا استارت نام وسیله‌ایست که برای راه انداختن موتور درون‌سوز به کار می‌رود و با چرخاندن موتور باعث روشن شدن آن می‌شود.
تاریخچه ی استارت
استارت یکی از موتورهای الکتریکی در خودروها است که در آغاز اختراع خودرو هنوز بطور تکامل یافته و کاربردی اختراع نشده بود. نخستین خودروهایی که اختراع شدند همگی با هل دادن یا چرخاندن محور موتور توسط دست روشن می شدند، بطور مثال: یکی از نخستین خودروهایی که توسط دایملر اختراع گردید با چرخاندن محور موتور روشن می شد. این خودرو یک کالسکه ی موتور دار بود.
